Pogoń za miłością to jeden z często stosowanych w naszej kulturze sposobów łagodzenia lęku. Kocha, aby czuć się bezpiecznym, dąży do sukcesó...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karen Horney
7
7,1/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Urodzona: 06.09.1885Zmarła: 04.12.1952
Niemiecka psychoanalityk i psychiatra najbardziej popularna przedstawicielka koncepcji psychodynamicznych, współtwórczyni neopsychoanalizy. Od 1932 pracownik Instytutu Psychoanalitycznego w Berlinie. Później wyemigrowała do USA. Współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego. W swoich pracach podkreślała społeczno-kulturowe uwarunkowania rozwoju osobowości i zaburzeń, dystansując się wobec biologizmu koncepcji Freuda. Jej najsłynniejsze dzieło to Neurotyczna osobowość naszych czasów (1937).
W swojej pracy Karen Horney inaczej interpretuje siły przyczyniające się do powstania nerwicy. Podobnie jak Freud stwierdziła, że przyczyną nerwicy są nierozwiązane wewnętrzne konflikty. Siłą napędową tych konfliktów są popędy, które zupełnie inaczej niż w koncepcji Freuda, są siłą specyficzną dla neurotyków. Rodzą się one z poczucia wyizolowania, bezradności, strachu, wrogości. Ich celem jest zdobycie poczucia bezpieczeństwa. Cechą charakterystyczną i przyczyną nerwicy jest neurotyczna struktura charakteru, nerwica charakteru. W tym ujęciu charakter składa się z sprzecznych (a więc konfliktowych, wzajemnie się wykluczających) tendencji, które neurotyk próbuje pogodzić, choć jest to całkowicie niemożliwe.http://
W swojej pracy Karen Horney inaczej interpretuje siły przyczyniające się do powstania nerwicy. Podobnie jak Freud stwierdziła, że przyczyną nerwicy są nierozwiązane wewnętrzne konflikty. Siłą napędową tych konfliktów są popędy, które zupełnie inaczej niż w koncepcji Freuda, są siłą specyficzną dla neurotyków. Rodzą się one z poczucia wyizolowania, bezradności, strachu, wrogości. Ich celem jest zdobycie poczucia bezpieczeństwa. Cechą charakterystyczną i przyczyną nerwicy jest neurotyczna struktura charakteru, nerwica charakteru. W tym ujęciu charakter składa się z sprzecznych (a więc konfliktowych, wzajemnie się wykluczających) tendencji, które neurotyk próbuje pogodzić, choć jest to całkowicie niemożliwe.http://
7,1/10średnia ocena książek autora
1 158 przeczytało książki autora
2 640 chce przeczytać książki autora
46fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nerwica a rozwój człowieka. Trudna droga do samorealizacji
Karen Horney
7,5 z 127 ocen
750 czytelników 13 opinii
2001
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Poeci i filozofowie wszystkich czasów wiedzieli, że ofiarą zaburzeń psychicznych nie pada człowiek pogodny i zrównoważony, lecz taki, któreg...
Poeci i filozofowie wszystkich czasów wiedzieli, że ofiarą zaburzeń psychicznych nie pada człowiek pogodny i zrównoważony, lecz taki, którego rozdzierają wewnętrzne konflikty.
2 osoby to lubią... jedna z moich koleżanek w swoich prywatnych rachunkach wpisuje "kino" w rubryce "samokształcenie", a alkohol w rubryce "zdrowie".
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Nasze wewnętrzne konflikty Karen Horney
7,5
Wydana po raz pierwszy w 1945 roku książka należy do klasyki psychoanalizy. Karen Horney przedstawia w niej swoją koncepcję nerwicy, w której wyróżnia trzy główne typy osobowości neurotycznej: "do" ludzi, "przeciw" ludziom i "od" ludzi. Nerwica pojawia się w momencie, kiedy dwie spośród tych tendencji tworzą wewnętrzny konflikt, a osoba ich doświadczająca jest rozdarta pomiędzy sprzecznymi pragnieniami, które uniemożliwiają racjonalny osąd rzeczywistości i wykształcenie zdrowego poczucia własnej wartości. Autorka szczegółowo opisuje skutki takiego konfliktu: wytworzenie sztucznego, wyidealizowanego obrazu siebie, eksternalizację (czyli zrzucanie odpowiedzialności na czynniki zewnętrzne),skłonność do samokontroli, cynizm, a te prowadzą do stopniowej degradacji i zatracenia własnej osobowości, a w późniejszym czasie do depresji i skłonności sadystycznych.
Nie jest to poradnik. Horney opisuje osobowość neurotyczną z perspektywy psychoanalityczki i pisze dla analityków, ale zwyczajny czytelnik znajdzie tu przede wszystkim wiedzę o swoich demonach. Używa języka naukowego, choć przystępnego. Rozwija teorie Freuda, nawiązując często do jego dorobku.
Nowe drogi w psychoanalizie Karen Horney
6,7
Karen Horney, jest nie tylko psychoanalityczką ale i jak sama się ona określa "Freudystką", stąd też prawdopodobnie ta pozycja z jej rąk.
Jest to pozycja jednak bez szału, rzekłbym nawet, że bezpłciowa. Horney próbuje ukazać nowe drogi w psychoanalizie ale nie bardzo jej to w tej pozycji wychodzi. Bardziej to wygląda na polemikę z Freudem, w której autorka przytacza jego cytaty albo z wczesnego etapu jego kariery, albo z których sam się dawno wycofał. Idealnym przykładem na potwierdzenie jest rozdział "psychologia kobiety". Sam Freud w latach 30 stwierdził, że nadal nie potrafi odgadnąć psychiki kobiet, mimo Horney cytuje coś, z czego wcześniej Freud sam się wycofał. Żeby było ciekawiej, autorka na końcu stwierdza, że mimo wszystko, Freud i tak jest geniuszem. Przypomina mi to polemikę nastolatki z jej własnymi rodzicami, gdzie nastolatka kłóci się z nimi, lecz w którymś momencie stwierdza, że Ci rodzice jednak w wielu aspektach mają rację. Na pewno są bardzo ciekawe elementy w tej książce, jak rozdział o przeniesieniu nad którym warto się pochylić.
Reasumując, z dużej chmury mały deszcz. Książka ma momenty, lecz w większości jest ona przeciętna i niczym specjalnym się nie wyróżnia w klasyce psychoanalitycznej. "Może być" ale nic poza tym.